Page 179 - Voorwerk.indd

De vier laatste Gennepenaren die op zaterdag 3 juli uit Vught naar Westerbork kwa-
men gingen niet meteen op dinsdag 6 juli de trein in, maar bleven nog een week in
Westerbork. In de nacht van maandag 12 op dinsdag 13 juni hoorden ze dat ook zij naar
het oosten zouden gaan. In die week was er dus nog gelegenheid om iets van uitstel
te regelen. Of dat is geprobeerd is niet bekend, maar in ieder geval is het niet gelukt.
Harry Andriesse en Jöbke Kaufman zullen misschien gehoopt hebben op de plek waar
ze heen gingen met hun een maand daarvoor vertrokken vrouwen en dochters
herenigd te worden. En Sam Andriesse hoopte misschien zelfs zijn in augustus 1942
gedeporteerde kinderen Walther en Hildegard tegen te komen.
Anders dan bij de reis van Gennep naar Vught hadden zij nu niet zelf een trein-
kaartje hoeven te kopen. Dat gebeurde door het Reichssicherheitshauptamt (RSHA),
die de kosten weer verhaalde op de VVRA. Indirect betaalden de joodse passagiers hun
vervoer naar de plaats waar ze zouden worden vermoord dus wel zelf. Inmiddels wer-
den ze, ook al waren ze in veewagons gepropt, wel als normale passagiers beschouwd.
De Reichsbahn bracht voor hen bij het RSHA een tarief voor groepsreizen in rekening,
per persoon vier pfennig per kilometer, kinderen onder de tien jaar half geld, onder de
vier gratis. De boekingen liepen via het Mitteleuropäisches Reiseburo.

Familieleden in de trein

In de trein van 13 juli 1943 zaten ook Max Snijders van Driel getrouwd. Max is
een aantal naaste familieleden van de te zien op een foto van een uitstapje naar
families Andriesse en Kaufman. Om zee van de biljartclub in Hotel van Ber-
te beginnen twee zusters van Jöbke gen. Hij was toen verbonden aan de grote
Kaufman. De ene was Rachel Kan-Kauf- exportslagerij van Lion en De Wijze in
man (4.1), samen met haar man Izak Boxmeer. Ze gingen na het huwelijk in
Kan hun zoon Nico Kan met zijn vrouw Nijmegen wonen. De moeder van Jo en
(4.1.1) en hun dochter Johanna Julia Jöbke Kaufman, die in 1925 weduwe
(4.1.2). Johanna Julia heeft langere tijd was geworden, ging met hen mee van-
in Gennep in het sanatorium Zonlicht- uit Zandstraat 40 en is tot haar dood in
heide verbleven. Het is dan ook niet 1940 bij dit gezin blijven wonen. In 1939
verwonderlijk dat de familie Kan geld waren ze naar Oss verhuisd. Toen het
bij Leni Stiemens-Werner in bewaring Joodse personeel bij de vleesverwerken-
heeft gegeven. De familie Kan woonde in de industrie daar was ontslagen kreeg
Amsterdam en werd opgepakt bij de grote Max via de Joodse Raad een baan als
razzia’s rond 20 juni. verpleger in een tehuis voor Joodse be-
De andere zuster van Jöbke was Johanna jaarden. Aanvankelijk behoorde dit gezin
(Jo) Snijders van Driel-Kaufman (4.8) uit tot degenen die zich op 28 augustus 1942
Oss. Zij had tot 1929 in Gennep gewoond vanuit Noord-Brabant voor ‘werkverrui-
en was daar toen in Hotel van Bergen met ming’ had moeten melden. Maar via de

180 | E N T OE N W A R E N Z E W E G | JO DE NVE R V OL G I NG I N E E N N OO R D-L I M B U R GS S T ADJ E |

Hfdst-5.indd 180 21-10-18 16:39