Page 247 - Voorwerk.indd

of het niet uit joods bezit kwam. Dat
de notaris erover niets had gezegd
was evenmin een excuusgrond. Ook
verkoper Van D. liet weten dat er bij
de verkoop weliswaar niet over Max
Bock als vroegere eigenaar was ge-
sproken, maar dat iedereen er van
op de hoogte was dat hij de eigenaar
was geweest.

Het slachthuis in de Moutstraat, dat
van Simon van Leeuwen was ge-
weest, was na de aankoop door van
D, diverse keren geplunderd en ver-
nield door ‘onbekende’ daders. Hij
had onderdelen ervan aan verschil-
lende kopers verkocht en het daarna
gesloopt. Simon van Leeuwen kreeg
de grond terug en kon een claim in-
dienen wegens oorlogsschade.
Het pand Zandstraat 6 (derde van links) van Max Bock
direct na de oorlog. Een militair regelt het verkeer naar
de Maasstraat en de pontonbrug, die op dat moment
over de Maas lag.

De synagoge
De synagoge was,zoals eerder verteld,
ook door Van D. gekocht voor 900 gulden, en
kort daarna doorverkocht aan Frans R. voor 500
gulden. De Israëlitische gemeente in Gennep
werd na de oorlog opgeheven en overgenomen
door die van Venlo. Het pand is afgebroken en
de grond werd gebruikt om een deelvan het
nieuwe klooster met bejaardenhuis van de Zus-
ters van Liefde op te bouwen.
Later werd vastgesteld dat dit perceel nog
steeds eigendom was van het Israëlitisch kerk-
genootschap. Daardoor kwam het pas op 16
december 1958 tot de wettelijk vereiste ‘min-
nelijke regeling’ tussen koper en oorspronkelij-
ke eigenaar. Daarbij werden de verkopen door De synagoge voor de oorlog.
Van D. en R. uit 1944 nietig verklaard en werd Ingekleurde pentekening van Frans Smits.

| HOOF DS TU K 8 | N A DE OO RL O G | 249

Hfdst-8.indd 249 22-10-18 09:42