Page 186 - Voorwerk.indd
P. 186

zegt,	verwarmingsinstallaties	leverde,	maar	allengs	overstapte	op	constructiewerken
                  voor	Duitse	vliegvelden.	Hij	werkte	daar	als	elektricien	en	moest	vaak	op	reis.	Op	het
                  ‘Ausweis’	dat	hij	daarvoor	kreeg	stonden	zijn	werkelijeke	naam	en	adres	in	Gennep,
                  maar	de	handtekening	week	volledig	af	van	die	welke	te	zien	is	op	de	lijst	die	hij	in
                  februari	naar	de	Gemeente	gennep	had	gestuurd.
                      Op	het	gebied	van	electriciteit	bezat	hij	geen	enkele	vakkennis.	Uit	een	‘Eisen-
                  bahn-Berechtigungsausweis’	dat	zijn	dochter	Miriam		nog	in	bezit	heeft	blijkt	dat	hij,	in
                  dienst	van	‘Warmte’,	vergunning	had	om	van	22	september	tot	22	oktober	1943	met	de
                  trein	tussen	Kiev	en	Amsterdam	te	reizen	en	dat	hij	in	Amsterdam	één	maal	van	de	tram
                  gebruik	mocht	maken.

                  Op	5	mei	1943	begon	hij	in	Warschau	een	dagboek.	In	Charkow	kwam	hij	een	man	uit
                  Gennep	tegen	in	een	Duits	uniform.	Het	was	de	zoon	van	een	Duitser	en	als	zodanig	was
                  hij	ingelijfd	in	de	Wehrmacht.	Ze	herkenden	elkaar	onmiddellijk	en	Arthur	gaf	hem	te
                  verstaan	dat,	als	hij	hem	verraadde,	hij	hem	eerst	zou	doden.	Die	heeft	dat	niet	gedaan.
                  In	Kiew	werkte	hij	weer	even	als	hulpmonteur	en	op	29	september	1943	meldde	hij	zich
                  als	vrachtwagenchauffeur	bij	de	Organisatation	Todt.	Vandaar	kwam	hij	in	het	NSKK,
                  National-Sozialistisches	Kraftwagen	Korps	(NSKK).	Dat	is	een	onderdeel	van	het	Duitse
                  leger.	Hij	verplichtte	zich	hier	voorlopig	te	blijven	werken.	Dorry	Smeets	vertelde	in
                  twee	artikelen	in	de	Maas	en	Niersbode	in	2004	over	het	leven	van	Arthur,	waaraan	veel
                  van	wat	hier	over	de	wederwaardigheden	van	Arthur	tijdens	de	oorlog	wordt	gezegd	is
                  ontleend.	Zij	citeert	daarin	ook	Louis	de	Wijze,	die	met	Arthur	bevriend	was,	en	Arthurs
                  beweegredenen	aldus	verklaart:

                      ‘Het was een slimme manier om te overleven, het was òf dit òf het
                      concentratiekamp. Hij heeft hiermee zijn leven gered. Door zich vrij-
                      willig als vrachtwagenchauffeur te melden was hij totaal niet ver-
                      dacht. Natuurlijk was het moeilijk, want hij laadde de schijn op zich
                      dat hij een collaborateur was.’






                  | HOOF DS TU K 5 | DE DE PO R T A T I E I N APR I L  1943 |                 187



       Hfdst-5.indd   187                                                                   21-10-18   16:39
   181   182   183   184   185   186   187   188   189   190   191