Page 118 - Voorwerk.indd
P. 118

Joden die geen zware arbeid konden verrichten zouden meteen gedood worden, de
                       anderen zouden zich eerst dood moeten werken. Vervolgens moest worden bepaald in
                       welke volgorde en in welk tempo dit beleid zou worden uitgevoerd.

                       Op 21 juni 1942 werd in Berlijn beslist dat vóór het einde van het jaar 15.000 Joden uit
                       Nederland, 10.000 uit België en 100.000 uit Frankrijk moesten worden gedeporteerd.
                       Daarbij werd gedacht aan mannen en vrouwen tussen 16 en 40 jaar die konden werken,
                       plus tien procent van dat quotum aan degenen, die niet konden werken en dus meteen
                       gedood zouden worden. Toen al snel duidelijk werd dat Frankrijk dat quotum niet kon
                       halen, werd het quotum van Nederland verhoogd tot 40.000.

                       Als verzamelpunt van waaruit de Nederlandse Joden naar Auschwitz zouden vertrekken
                       werd het kamp Westerbork bestemd. Dat bestond al sinds 1939 en was tot dan toe op-
                       vangcentrum van uit Duitsland gevluchte Joden die geen verblijfsvergunning hadden.
                       Het kamp stond onder toezicht van het departement van Justitie. In juni 1942 werd het
                       kamp Westerbork, met het oog op de aanstaande deportaties, overgenomen door de
                       Sichercheitsdienst en uitgebreid met barakken voor tijdelijke opvang. De uitvoerende
                       dienst in het kamp zou, onder leiding van een beperkte SS- staf, in handen komen van
                       de reeds in het kamp aanwezige Duitse vluchtelingen, de ‘alte Kamp-Insassen’ en een
                       uit Joden te vormen Ordedienst (OD).





                       ‘Ik beschuldig’

                       Het doet met de kennis van nu merkwaar-
                       dig aan dat op zondag 28 juni 1942, twee
                       weken voordat de deportaties vanuit Ne-
                       derland naar de vernietigingskampen be-
                       gonnen in de zaal van Hotel van Bergen
                       de film “Ik beschuldig” werd gedraaid. In
                       de Maas- en Niersbode werd deze ‘buiten-
                       gewoon sterke speelfilm’ als volgt aange-  se blijkt te hebben. Als haar toestand
                       prezen: Deze film toont ons het tragisch   steeds erger wordt, smeekt zij haar man
                       geval van een beroemden dokter die zijn   om haar een dodelijk middel te geven.
                       vrouw,  op  haar  verzoek,  uit  haar  Want ze wil hem niet langer tot last zijn.
                       lijden verlost. Een film, die iedereen  Uiteindelijk  geeft  hij  haar  een  injectie.
                       gezien moet hebben!”.             Dat leidt in de film tot een rechtszaak,
                                                         die het laatste en derde deel van de film
                       Het ging hier om de Duitse speelfilm ‘Ich   vult. Daarbij gaat het dan om de vraag of
                       klage an’. Het verhaal gaat over de vrouw   de dokter schuldig is aan moord. Deze
                       van een huisarts die Multiple  Sclero-  film  was in 1941 gemaakt  op  instigatie




           118                     | E N T OE N W A R E N Z E W E G | JO DE NVE R V OL G I NG I N E E N N OO R D-L I M B U R GS S T ADJ E |



       Hfdst-4.indd   118                                                                   21-10-18   16:22
   113   114   115   116   117   118   119   120   121   122   123