Page 118 - Voorwerk.indd
P. 118
Joden die geen zware arbeid konden verrichten zouden meteen gedood worden, de
anderen zouden zich eerst dood moeten werken. Vervolgens moest worden bepaald in
welke volgorde en in welk tempo dit beleid zou worden uitgevoerd.
Op 21 juni 1942 werd in Berlijn beslist dat vóór het einde van het jaar 15.000 Joden uit
Nederland, 10.000 uit België en 100.000 uit Frankrijk moesten worden gedeporteerd.
Daarbij werd gedacht aan mannen en vrouwen tussen 16 en 40 jaar die konden werken,
plus tien procent van dat quotum aan degenen, die niet konden werken en dus meteen
gedood zouden worden. Toen al snel duidelijk werd dat Frankrijk dat quotum niet kon
halen, werd het quotum van Nederland verhoogd tot 40.000.
Als verzamelpunt van waaruit de Nederlandse Joden naar Auschwitz zouden vertrekken
werd het kamp Westerbork bestemd. Dat bestond al sinds 1939 en was tot dan toe op-
vangcentrum van uit Duitsland gevluchte Joden die geen verblijfsvergunning hadden.
Het kamp stond onder toezicht van het departement van Justitie. In juni 1942 werd het
kamp Westerbork, met het oog op de aanstaande deportaties, overgenomen door de
Sichercheitsdienst en uitgebreid met barakken voor tijdelijke opvang. De uitvoerende
dienst in het kamp zou, onder leiding van een beperkte SS- staf, in handen komen van
de reeds in het kamp aanwezige Duitse vluchtelingen, de ‘alte Kamp-Insassen’ en een
uit Joden te vormen Ordedienst (OD).
‘Ik beschuldig’
Het doet met de kennis van nu merkwaar-
dig aan dat op zondag 28 juni 1942, twee
weken voordat de deportaties vanuit Ne-
derland naar de vernietigingskampen be-
gonnen in de zaal van Hotel van Bergen
de film “Ik beschuldig” werd gedraaid. In
de Maas- en Niersbode werd deze ‘buiten-
gewoon sterke speelfilm’ als volgt aange- se blijkt te hebben. Als haar toestand
prezen: Deze film toont ons het tragisch steeds erger wordt, smeekt zij haar man
geval van een beroemden dokter die zijn om haar een dodelijk middel te geven.
vrouw, op haar verzoek, uit haar Want ze wil hem niet langer tot last zijn.
lijden verlost. Een film, die iedereen Uiteindelijk geeft hij haar een injectie.
gezien moet hebben!”. Dat leidt in de film tot een rechtszaak,
die het laatste en derde deel van de film
Het ging hier om de Duitse speelfilm ‘Ich vult. Daarbij gaat het dan om de vraag of
klage an’. Het verhaal gaat over de vrouw de dokter schuldig is aan moord. Deze
van een huisarts die Multiple Sclero- film was in 1941 gemaakt op instigatie
118 | E N T OE N W A R E N Z E W E G | JO DE NVE R V OL G I NG I N E E N N OO R D-L I M B U R GS S T ADJ E |
Hfdst-4.indd 118 21-10-18 16:22