Page 145 - Voorwerk.indd
P. 145

Hij heeft zich toen niet gemeld en op 25   werden  op  30  oktober  gedeporteerd en
                  augustus, de dag dat Werner naar Maas-  onmiddellijk na aankomst in  Auschwitz
                  tricht  vertrok,  verzocht het Gewestelijke   vergast. Als Duitse  Joden bleven Ernst,
                  Arbeids  Bureau de politie  in  Deventer   Edith  en Gert,  nog zeventien  maanden
                  hem te arresteren.  Dat is kennelijk  ge-  in Westerbork, Waarschijnlijk heeft Ernst
                  beurd of hij heeft zich alsnog zelf gemeld.   via een relatie een baantje gekregen.
                  Misschien  toen bleek dat Werner naar   Op 5 april 1944  gingen ze naar
                  een kamp Duitsland was gedeporteerd. In   Theresienstadt  en vandaar op 5 augus-
                  september was Ernst in een werkkamp in   tus 1944 naar Auschwitz,. Daar werd de
                  Hummelo.                          tienjarige Gert losgerukt van zijn ouders
                      Op 2 en 3 oktober werden de in de   en meteen vergast. Edith stierf er na drie
                  werkkampen  verblijvende  Joden  naar   maanden, op  7  november 1944.  Ernst
                  Westerbork gebracht evenals hun gezins-  overleed op een van de dodentochten in
                  leden.  De ouders van Werner en Edith   februari 1945.
                  hadden de Nederlandse nationaliteit. Ze






                      Vertrek uit Blechhammer
                      Op 20 januari 1945 ontstond er in Blechhammer een onhoudbare situatie. De fa-
                  brieken waren zwaar gebombardeerd en het kamp werd tegelijkertijd overstroomd met
                  uitgeputte gevangenen uit andere kampen. Er brak oproer uit, dat door de SS bruut werd
                  onderdrukt, met vele doden tot gevolg. De volgende dag werd het bevel tot evacuatie
                  gegeven. Werner Hertog behoorde tot de meer dan 3000 mensen die toen het kamp te
                  voet verlieten, bij een kou van 25 graden onder nul.
                      De tocht die toen begon zou leiden naar het 200 kilometer verder gelegen kamp
                  Gross Rosen en zou twaalf dagen duren. Tijdens deze tocht leden de mensen honger,
                  dorst en kou. Ze aten sneeuw, als hen dat door de bewakers niet onmogelijk werd ge-
                  maakt. Van vermoeidheid vielen mensen langs de weg in slaap en bevroren ter plekke.
                  Anderen die niet meer konden werden doodgeschoten. Hoe langer de tocht duurde, hoe
                  minder greep de bewaking op de gevangenen had, ook omdat de waakhonden bijna
                  allemaal waren doodgevroren. Een enkeling wist te ontvluchten en soms wist iemand
                  bij een boer een paar aardappelschillen los te krijgen. Van degenen die op 21 januari
                  1945 uit Blechhammer waren vertrokken zijn er meer dan 800 onderweg gestorven of
                  vermoord. De anderen kwamen op 3 februari in Gross Rosen aan. Onder hen Werner.

                      Van Gross Rosen naar Buchenwald
                      De toen aanwezige kampbevolking in Gross Rosen bestond nauwelijks uit Joden,
                  maar uit andere categorieën. De criminelen onder hen hadden de leidende functies on-
                  der de gevangenen en gedroegen zich tegen Joden extra wreed. Enkelen van degenen
                  die op 3 februari uit Blechhammer waren aangekomen werden in arbeidscommando’s




                  | HOOF DS TU K 4 | DE DE PO R T A T I E S I N 1942 |                        145



       Hfdst-4.indd   145                                                                   21-10-18   16:22
   140   141   142   143   144   145   146   147   148   149   150