Page 144 - Voorwerk.indd
P. 144

Werner Hertog
                           Werner Hertog heeft twee jaar langer geleefd dan Walther en Sjuul Andriesse. Hij
                       behoorde tot de 3000 mensen die op 21 januari 1945 uit het kamp Blechhammer wer-
                       den geëvacueerd, om hen uit handen te houden van het oprukkende Russische leger.
                           Blechhammer  was  een  groot  kamp,  dat  vanaf  december  1942  groeide  van
                       800 naar 5000 personen. Een overlevende beschreef het als een groot fabrieksterrein
                       met een oppervlakte van circa 20 vierkante kilometer. De meeste gevangenen werk-
                       ten er in de Oberschlesische Hydrierwerke, waar geprobeerd werd uit steenkoolteer
                       synthetische benzine te vervaardigen, hetgeen in 1944 ook op grote schaal gebeurde.
                       Er was ook een bouwproject dat onderdeel was van de Hermann-Göringwerke.
                           Wanneer Werner Hertog in Blechhammer terecht is gekomen, is niet bekend. Het
                       kan zijn dat hij in een van de hierboven genoemde kampen is geweest en pas begin
                       1944, toen die kampen werden opgeheven, naar Blechhammer is gegaan, maar mis-
                       schien is hij daar al vrij snel eind 1942 terecht gekomen. In ieder geval was hij er op
                       1 april 1944.

                           Blechhammer
                           Begin 1944 werd de Organisation Schmelt ontbonden en werd Blechhammer on-
                       derdeel van het Auschwitz-complex. Het kamp heette toen niet meer Zwangsarbeitsla-
                       ger für Juden, maar Konzentrationslager Blechhammer. De gevangenen moesten hun
                       tot op de draad versleten burgerpakken verwisselen voor streeppakken en er werd een
                       nummer op hun arm getatoeëerd. Werner kreeg toen het Auschwitznummer 177508.
                       Het kamp kwam nu onder leiding van de SS. Dat betekende dat er strengere regels kwa-
                       men. Ook werd er nog steeds mishandeld, soms op sadistische wijze. De kapo’s waren
                       dikwijls Duitse beroepscriminelen. Brieven mochten niet meer worden geschreven. De
                       vraag is ook in hoeverre dat daarvoor mogelijk was.  Maar er waren ook enkele verbe-
                       teringen. Er kwam betere voeding en meer hygiëne. Er moest eens per week worden
                       gedoucht en dan werden de kleren gewisseld. Iedere vier weken werden de dekens
                       gedesinfecteerd en elke twee maanden de gehele barak. Daardoor daalde het aantal
                       tyfusgevallen. Maar er bleef nog altijd een hoog sterftecijfer. Met het oog daarop werd
                       in het kamp een eigen crematorium gebouwd.




                       Families Hertog en Baum


                       Toen Werner Hertog op 21 januari 1945   Ediths ouders, Albert Hertog en Hedwig
                       Blechhammer verliet was er van zijn naas-  Salomon, nog in Deventer. De zaak ‘De
                       te familie niemand meer in leven. Bij zijn   Broekenspecialist’  van Ernst  trad eind
                       vertrek uit Gennep op 24 augustus 1942   april 1942 in liquidatie en werd op 1 juni
                       woonden zijn zuster Edith en haar man   opgeheven.  Op 21  augustus  had Ernst
                       Ernst Baum en zoon Gert met Werners en   een oproep gekregen voor een werkkamp.




           144                     | E N T OE N W A R E N Z E W E G | JO DE NVE R V OL G I NG I N E E N N OO R D-L I M B U R GS S T ADJ E |



       Hfdst-4.indd   144                                                                   21-10-18   16:22
   139   140   141   142   143   144   145   146   147   148   149