Page 111 - Voorwerk.indd

Kennelijk gebeurde dat in zeke-
re mate informeel wel. Van Rens
vertelt in ‘Vervolgd in Limburg,
dat Harry Andriesse bij zijn vader
in Horst nog een rund kocht, met
zijn Jodenster op. Dat kan dus
niet vroeger dan in mei 1942 zijn
geweest. In februari 1942 werd
Max Bock er door de burgemees-
ter schriftelijk op gewezen dat het
hem als Jood krachtens de voor-
schriften niet meer geoorloofd
was aan het slachthuis te vertoe-
ven, dat daarop geen uitzonde-
ring was toegelaten en dat hij zich
daaraan dus stipt diende houden.

Of de directeur van het slachthuis
opgelucht was van deze lastpost
bevrijd te zijn? Bij een van de con-
flicten waarover hij de burgemees-
ter telkens rapporteerde sprak hij
Op 6 feb 1942 schrijft Burgemeester van Banning Max Bock in april 1941 over ‘de Jood M. Bock’,
nogmaals uitdrukkelijk aan dat hij niet in het slachthuis wat bij de gemeente aanleiding
mag komen.
gaf hierbij een vraagteken in de
kantlijn te plaatsen. In juli 1942 somde de directeur bij het zoveelste conflict de betrok-
kenen op de volgende wijze op: ‘de slagers J. v. Bergen, B.W. Noij. Fr. Lamers – M. Bock
valt er thans gedwongen buiten’. Ook Hans Andriesse reisde in die tijd kennelijk nog met
de tram naar Bergen en Afferden. Uit een naoorlogse getuigenis van slager Hein Bertisen
blijkt dat Arthur van Leeuwen bij hem in dienst trad.

Ook de manufacturenzaken van Julchen Andriesse-Jakobsohn en Bertha Andriesse
moesten worden geliquideerd. De liquidatie van de winkel van Julchen ging in mei
1942 van start en was in september 1942 voltooid. Dat blijkt uit haar dossier in het
Handelsregister. De voorraad zou aan Distex moeten worden overgedragen. Hiermee
wordt het Rijksbureau voor de distributie van textielproducten bedoeld. Het departe-
ment van Nijverheid en Handel was door de Duitsers onder druk gezet om te kiezen:
of het bezit van de joodse textielhandelaren in Nederland zou naar Duitsland gaan,
of het departement verleende tussenkomst bij het ontnemen van de goederen aan de
joodse eigenaren, waarna ze door verkoop in ‘arische’ winkels ten goede zouden ko-
men aan de ‘Nederlandse volksgemeenschap’. Het departement koos voor het laatste
en wist gedaan te krijgen dat Distex de coördinatie kreeg over het onttrekken van de

110 | E N T OE N W A R E N Z E W E G | JO DE NVE R V OL G I NG I N E E N N OO R D-L I M B U R GS S T ADJ E |

Hfdst-3.indd 110 21-10-18 17:23