Page 136 - Voorwerk.indd

binnen, zoals te zien is op de meeste foto’s die er van de aankomst in Birkenau nog
bestaan. Die spoorlijn met perron is pas in 1944 aangelegd, met het oog op de komst
van honderdduizenden Joden uit Hongarije. De Joden die in 1942 en 1943 uit Nederland
naar Auschwitz -Birkenau zijn gedeporteerd kwamen aan buiten het kamp, op een hou-
ten perron, later genoemd Alte Judenrampe.
Op dit perron ondergingen de passagiers een nieuwe schok. Toen de deuren van
de wagons open gingen stonden daar onder felle schijnwerpers SS-ers met honden. En
er waren gevangenen in gestreepte pakken, die ervoor moesten zorgen dat het uitstap-
pen zo snel mogelijk ging. Daarbij werd wel geweld gebruikt, maar er waren nog geen
echte mishandelingen. Alles om de schijn op te houden. Mannen en vrouwen werden
onmiddellijk gescheiden en moesten de koffers achterlaten. Bij dit transport vond nau-
welijks een verdere selectie plaats. Slechts enkelen van de aangekomenen werden als
werkkracht tot het kamp toegelaten.

Naar het badhuis
De overigen, onder wie de drie Gennepse vrouwen, kregen te horen dat ze met
vrachtwagens of bussen naar een badhuiszouden gaan om te douchen. Tijdens de
tocht daar naartoe reed er een wagen mee, voorzien van het geruststellende Rode Kruis
teken, waarin medisch personeel zat. In feite was dit de arts die toezicht moest houden
op de ‘Sonderbehandlung’, zoals het vergassingsproces verhullend werd
aangeduid. Dat hield met name ook in dat hij moest ingrijpen indien een van de
betrokken SS-ers iets zou overkomen. In de auto werden ook de bussen met het
Zyklon B vervoerd waar-mee vergast zou worden.

Van een van de artsen die in die periode bij de vergassingen aanwezig was is het dag-
boek bewaard gebleven. Het is ook gebruikt bij het proces dat na de oorlog tegen hem
is gevoerd. Prof. Dr. Paul Kremer, hoogleraar in de anatomie aan de universiteit
van Munster. De eerste ‘Sonderbehandlung’ waarvan hij in zijn dagboek gewag maakt
was die van 2 september 1942. Het betrof het transport uit Westerbork dat
onmiddellijk volgde op dat van 28 augustus, dat van maandag 31 augustus 1942, met
de Brabanders die zich op 28 augustus hadden moeten melden en waartoe ook Leo
en Mathilde Bock behoorden. Kremer noemt als tijdstip van de ‘sonderbehandlung’
3.00 uur in de och-tend. En voegt er deze opmerking aan toe:

“Im Vergleich hierzu erscheint mir das Dantesche Inferno fast wie eine
Komödie. Umsonst wird Auschwitz nicht das Lager der Vernichtung
genannt!

Aangenomen kan worden dat de vergassing op 30 augustus rond hetzelfde tijdstip
heeft plaats vonden, vrijwel onmiddellijk na het uitladen van de treinen.

136 | E N T OE N W A R E N Z E W E G | JO DE NVE R V OL G I NG I N E E N N OO R D-L I M B U R GS S T ADJ E |

Hfdst-4.indd 136 21-10-18 16:22