Page 134 - Voorwerk.indd

Deze mensen moeten dodelijk vermoeid zijn geweest, want vanaf de vorige ochtend
waren ze onderweg, eerst met tram en bus 113 kilometer naar Maastricht, daar in
overvolle benauwde klaslokalen geregistreerd, gekeurd en wachten wat er met hen
zou gebeuren. Daarna een treinreis van 250 kilometer midden in de nacht dwars door
Nederland naar noordelijk Drenthe om daar vervolgens nog vijf kilometer met koffers
te moeten zeulen. In Westerbork volgen dan eerst weer eindeloze registraties, totdat ze
ergens in de loop van woensdag 26 augustus in een barak konden. En ook toen viel nog
veel te regelen. Zo hebben Regina en Elisa Sanders bij notariële akte van 27 augustus
1942 in Westerbork, en gepasseerd bij een Amsterdamse notaris, iemand tot hun alge-
meen gevolmachtigde benoemd.

Transport 28 augustus 1942
Ze bleven nog geen twee dagen in Westerbork. In de nacht van donderdag 27 op
vrijdag 28 augustus werd in de barak de lijst voorgelezen van degenen die de volgende
morgen naar het oosten zouden vertrekken. Daaronder de zes Gennepenaren.
Er was toen nog geen treinaansluiting met het kamp Westerbork. Op die vrijdag-
ochtend moest men opnieuw de vijf kilometer naar het station Hooghalen lopen. Daar
stond een personentrein gereed, met daaraan een goederenwagon gekoppeld voor
de bagage. De leiding van de Joodse Raad was zeer geschokt geweest dat de eerste
transporten op 15 en 16 juli met goederentreinen waren gebeurd. Zij zag daarin een
aanwijzing dat het in Duitsland niet om werkverschaffing zou gaan, maar afslachten. De

Vertrek uit Westerbork. Na eerst van Westerbork naar Hooghalen gelopen te zijn, moest men daar op de
trein naar Auschwitz stappen.

134 | E N T OE N W A R E N Z E W E G | JO DE NVE R V OL G I NG I N E E N N OO R D-L I M B U R GS S T ADJ E |

Hfdst-4.indd 134 21-10-18 16:22