Page 270 - Voorwerk.indd

Wiel deed nog meer. Hij was lid van de gemeentelijke straatnamencommissie en deed
daar in 1993 het voorstel om het plein dat voor het nieuw te bouwen gemeentehuis
zou ontstaan Ellen Hoffmannplein te noemen. Alle 22 uit Gennep weggevoerde joodse
stadgenoten zouden daarmee geëerd worden. Als toelichting hierop gaf hij dat Ellen
Hoffmann sinds haar vertrek vanuit Theresienstadt naar Auschwitz spoorloos was en
dat zij de echtgenote was geweest van de laatste autochtone Jood van voor 1940 die
nog leefde, Arthur van Leeuwen. In het verslag van de betreffende vergadering is het
woord ‘Jood’ overigens doorgestreept en vervangen door ‘Joodse man’. Wiel van Dinter
stelde tevens voor dat bij het straatnaambord een plaquette zou worden aangebracht
waarin in enkele zinnen de hommage aan dat kleine Gennepse volksdeel werd ver-
woord. Dat alles kon dan gebeuren in het kader van de herdenking van 50 jaar bevrij-
ding in 1995.
Natuurlijk moest daarvoor wel toestemming worden gevraagd aan Arthur van
Leeuwen. De toen tachtigjarige Arthur stemde ermee in, maar stelde wel voor het plein
dan Ellen van Leeuwen-Hoffmannplein te noemen, omdat niemand de naam Hoffmann
wat zou zeggen. Die naam vond men echter te lang. Ook in het verslag hierover werd
weer het woord ‘Jodin’ geschrapt. Er werd in gezegd dat Ellen door de bezetter als jood-
se vrouw vanuit Gennep naar het concentratiekamp was afgevoerd. Terwijl die bezetter
haar nu juist had vervolgd als Jodin.

Het Ellen Hoffmannplein
Op 12 februari 1995 werd het naambord onthuld door Anneke van Leeuwen, de
dochter van Ellen. Dat was op een zondag. Daarom kon ditmaal wel een functionaris
van het Israëlitisch Kerkgenootschap aanwezig zijn. De waarnemend opperrabbijn van
het interprovinciaal ressort, Binyomin Jacobs, waar Gennep nu onder viel, hield een
korte overweging.

Sindsdien is de betekenis van de
naamgeving van het plein weer
breder getrokken. Ellen Hoffmann
staat nu symbool voor alle slacht-
offers van oorlog en geweld en
haar naam moet de hoop op een
wereld van vrede en veiligheid
benadrukken. Dat wordt ook ver-
beeld in de grootste van de veer-
tien mozaïekcirkels die in 2000 op
het plein zijn aangebracht. Daar-
mee verwijst het Ellen Hoffmann-
plein niet meer specifiek naar de
verdreven Gennepse Joden.
Toespraak waarnemend opperrabbijn Jacobs.

272 | E N T OE N W A R E N Z E W E G | JO DE NVE R V OL G I NG I N E E N N OO R D-L I M B U R GS S T ADJ E |

Hfdst-8.indd 272 22-10-18 09:42