17 september

Niet alleen prinsjesdag in 2019, maar 75 jaar geleden ook het begin van operatie Market Garden, de operatie van de geallieerden om via een aanval over de rivieren om de Westwall, de sterke verdedigingslinie van de duitsers, heen te trekken teneinde nog voor kerstmis 1944 een einde te maken aan WOII in Europa. Het was letterlijk en figuurlijk een brug te ver, zodat Holland de hongerwinter tegemoet ging en ook zodat Gennep een half jaar lang frontstad werd, bombardementen over zich heen kreeg en dat de bevolking moest evacueren. Na 2 dagen straatgevechten werd Gennep uiteindelijk midden februari 1945 bevrijd. Wiel van Dinter vertelt over Market Garden.

Hoe 'Market Garden' er kwam door Wiel van Dinter

Teheran.

In de Tweede Wereldoorlog stond Nazi-Duitsland tegenover de drie grootmachten Amerika, Engeland en Rusland. De leiders van deze drie spraken elkaar voor het eerst samen op de conferentie van Teheran in de Russische ambassade aldaar (nov./dec. 1943). Jozef Stalin trad daar op als gastheer bij de besprekingen met Franklin Roosevelt en Winston Churchill. Doel van de bijeenkomst was de strategie tegen de Duitsers vast te leggen. Centraal daarbij was de discussie over een tweede front naast het oostelijk front in Rusland. Churchill en Roosevelt beloofden in de lente van 1944 in West-Europa een tweede front te openen. Daardoor zou Duitsland zijn militaire macht moeten verdelen over twee fronten. Zo werd hier de Operatie Overlord geboren.

‘Overlord'
Tijdens de eerste maanden van 1944 bereidden de geallieerden een grootscheepse aanval op het West-Europese vasteland voor. Men maakte gebruik van ervaringen tijdens voorgaande landingen bij Dieppe en in het Middellandse Zee gebied. De zandstranden van de Normandische kust werden het meest geschikt geacht voor een massale invasie. Het zou een gecombineerde amfibische en luchtlanding worden met de codenaam ‘Overlord' . De aanval was voorzien op 1 mei. Maar door slechte weersomstandigheden moest men wachten tot 6 juni 1944. Op die dag ging de grootste operatie ooit van start.

Haven

De Duitse Atlantikwall bleek een geduchte hindernis. Het verrassingseffect werd snel kleiner. De uit landingsvaartuigen komende militairen waren licht bewapend. Al waren de geallieerden in de lucht oppermachtig, de grondtroepen ontbeerden zwaar materieel. De opmars stagneerde. Voor de aanvoer van tanks, zwaar geschut had men een haven nodig. De meest voor de hand liggende zeehaven Cherbourg was door de Duitsers omgebouwd tot een vesting. Na zware gevechten viel de haven 1 juli in Britse handen. Nadat de havenmond mijnenvrij gemaakt was, konden schepen zwaar strijdmaterieel aan land brengen. De geallieerde opmars kwam nu een maand na de landingen flink op gang.

Westwall
Eind augustus stonden de legers in de buurt van de Ardennen aan de Frans-Belgische grens en werd het front gestabiliseerd. Opperbevelhebber Dwight Eisenhower confereeerde in zijn hoofdkwartier met veldmaarschalk Bard Montgomery over de te volgen strategie. Door de Duitse Westwall heenbreken was een hels karwei. Misschien via de Ardennen. Voor zwaar materieel ook haast niet te doen. Montgomery lanceerde toen het plan dat hij met de generale staf ontwikkeld had.

Plan
De noordpunt van de Westwall was Kleef. Noordelijk van die stad kon men dan over de zwak verdedigde Duitse grens trekken. Daarna noordwaarts richting Hamburg, oostwaarts naar Berlijn en zuidwaarts richting Roergebied. Het moest een verrassingsoffensief worden in Nederland door gebruik te maken van paratroepen op strategische punten bij bruggen en grondtroepen, die in een paar dagen door België, Brabant en Gelderland trokken. En daar dan contact maakten met de para's.

Bruggenhoofd
Het zwaartepunt van de luchtlandingen zou ten noorden van de Rijn bij Arnhem liggen. Vanuit het daar gevormde bruggenhoofd zou men na contact met de vanuit het zuiden opgerukte grondtroepen naar het IJsselmeer doorstoten en daardoor de Duitse troepen in Holland en Zeeland insluiten. In oostelijke richting was door de Achterhoek de Duitse grens bereikbaar.

Market Garden
Eisenhower had twijfels over dit risicovol plan: de aanvoerlijn voor reservetroepen en materieel vanuit Frankrijk was lang en kwetsbaar. Maar omdat twee van zijn stafgeneraals aan het plan hadden meegewerkt, stemde hij toe. Als het plan lukte, trok men om de Westwall heen Duitsland binnen. Deze gecombineerde operatie van lucht- en landstrijdkrachten kreeg de codenaam Market Garden . Start 17 september 1944, nu 75 jaar geleden.

Na 3 avonden lob

door Wiel van Dinter:

Na het volgen van de drie informatie-avonden over ‘De Lob van Gennep' overheersen bij mij drie soorten gevoelens. Buiten dat: de stuurgroep kwam met een helder verhaal over de drie opties, ondersteund door duidelijke tekeningen. De massaal opgekomen belangstellenden (merendeel inwoners) kregen te weinig tijd om (kritische) vragen te stellen.

Delta
Mijn eerste gevoel was, dat met name het draagvlak voor optie 3 (een binnenmeer bij extreem hoge waterstand) praktisch nihil was. Een watersnood zoals in 1993 en 1995 was van alle tijden. Maar het opzettelijk onder water zetten van een woongebied was van de zotte. Half Nederland zocht duizenden jaren geleden een woonplek in de rivierendelta die Holland toen was.

Democratisch
Hoe beleefde de stuurgroep deze avonden? Ik denk dat de leden voorbereid waren op een pittige avond. Zij wisten dat bij optie 3 iedereen in de bomvolle zaal in de startblokken zat. En ik kreeg het onbehaaglijk gevoel, dat een positief besluit voor optie 3 al vast stond. Wij moeten u horen opdat u later nooit kan zeggen: “dit is een besluit over ons zonder ons.” De opmerking: “de stuurgroep beslist, de leden ervan zijn democratisch gekozen” wekte bij mij argwaan. En het versterkte mijn onbehaaglijk gevoel.

Teleurstelling
De projectgroep ‘De Lob van Gennep' bespreekt de 3 opties en legt die aan de hand van illustraties verder uit. De zaal luistert naar de antwoorden op vragen hoe hoog het water hier en daar komt te staan. De mensen komen tot leven als de gevolgen van het binnenkomend water te berde worden gebracht. Dan is het bijna 21.00 uur en maakt de dijkgraaf duidelijk, dat antwoord daarop niet de opdracht aan de stuurgroep was. Mijn gevoel van teleurstelling wordt breed gedeeld in de zaal.

Kerkje
Daags na de laatste Lob-avond ga ik naar Milsbeek. Het is bijna 75 jaar na ‘Operatie Market Garden'. En eerstkomende februari ‘Operatie Veritable'. Toen was het de dag dat de Britten van de Plasmolense heuvels afdaalden en zich een weg vochten naar het kerkje hier, dat ze dagenlang daar ginder gezien hadden. Jongemannen uit de bergen van Wales en Schotland, kruipend en lopend naar de Niers en verder. Een aantal van hen verloor in deze regio, ver van huis, hun leven. Hier op dit ereveld kregen ze hun laatste rustplaats.

Water
Mijmerend sta ik over de rijen grafstenen heen te kijken. En dan opeens flitst ‘De Lob van Gennep' door mijn hoofd. Versteend zie ik het water langzaam tussen de graven door naar me toe kruipen…
Ik draai me om. Nee toch!

De "lob van Gennep"

8 sept 2019: Op verzoek van verschillende mensen heb ik wat zaken met betrekking tot de “lob van Gennep” op een rijtje gezet. De diverse afbeeldingen heb ik in eerdere bijdragen al op facebook gezet. De informatie welke ik verzameld heb en hier toon komt uit verschillende publieke bronnen en ik geef vervolgens mijn interpretatie in een "special" op deze website (zie pagina `specials` hierboven, maar nu ook vanaf de voorpagina rechtstreeks. Indien er mensen zijn, die het beter weten, of die opmerkingen hebben, laat dat dan aub weten.

special: 'de "LOB" van Gennep'

De Martinuskerk van Gennep in Madurodam

In 2006 berichtte ik op deze site dat een maquette van onze Martinuskerk in Madurodam staat. Maar ook dat die maquette niet echt op onze vertrouwde kerk in Gennep lijkt. Harrie-Jan Metselaars is in de geschiedenis gedoken en heeft het volgende verhaal geschreven.

De St. Martinuskerk van Gennep in Madurodam

En tijd lang heeft er in Madurodam een maquette gestaan van de Gennepse St. Martinuskerk in Gennep. Maar die leek helemaal niet op het echte gebouw. Hij is inmiddels dan ook verwijderd. Maar hoe kan het dan dat er toch een dergelijk bouwsel heeft gestaan.

Harrie-Jan Metselaars vond in het boek ‘Ware schoonheid of louter praal. De bisschoppelijke bouwcommissie van Roermond en de katholieke kunst van Limburg in de twintigste eeuw‘ van Jos Pouls de verklaring.

Het model dat in Madurodam stond is gemaakt op basis van het eerste ontwerp van de kerk uit 1949 van de hand van architect Nico van der Laan. Het toenmalige kerkbestuur onder leiding van deken W. Janssen heeft dit plan toen goedgekeurd. Als dit plan verwezenlijkt was had het terrein aan de Zuid-oostwal waar de kerk staat er nu heel anders uitgezien. Tussen de kerk, met drie aparte puntdaken, en de vierkante toren, niet links, maar rechts van de kerk, was een kloosterachtig gebouw geprojecteerd. De foto van de in Madurodam geplaatste maquette geeft daarvan een mooi beeld.

Hoe en wanneer men er toe is gekomen om een model van de Gennepse kerk in Madurodam te plaatsen is niet bekend. Misschien is toentertijd het initiatief van het architectenbureau uitgegaan en heeft men daar gebruik gemaakt van de oorspronkelijke plannen en niet de uitgevoerde plannen.

Dt gebouw is er niet gekomen. Uiteindelijk kon pas in 1953 met de bouw van de huidige kerk worden begonnen, nadat er nog enkele andere ontwerpen waren afgekeurd. Financiële problemen speelden daarbij een rol, maar daarnaast vooral bezwaren van de Bouwcommissie van het bisdom Roermond. Zonder diens goedkeuring mochten er geen katholieke kerken in Limburg worden gebouwd.

Wat waren die bezwaren?

De architect die deken Janssen in 1948 had uitgezocht, Nico van der Laan, was geen Limburger, maar kwam uit Leiden. Samen met zijn broer, de benedictijn Hans van der Laan, leidde hij in Den Bosch een cursus voor katholieke architecten, vooral op het gebied van kerkenbouw. De bouwstijl die daaruit voortkwam wordt aangeduid als de Bossche School. Die was toen, eind jaren veertig, nog tamelijk traditioneel en gebaseerd op het model van de vroeg christelijke basilieken in Ravenna en Rome. Veel kerken die in die tijd in Nederland werden gebouwd waren in die stijl.

Zo niet in Limburg. De toenmalige leden van de bisschoppelijke bouwcommissie hielden er niet van. Ze vonden die niet eigentijds genoeg, en vooral veel te Hollands sober en te weinig Limburgs zwierig. Dit kwam voort uit het idee, dat in kerkelijke kring breed leefde, dat er een aparte katholieke Limburgse cultuur bestond, die afweek van die van de rest van Nederland. Ook in de kerkenbouw moest dat tot uitdrukking komen. Steun vond dat ook bij veel Limburgse architecten, die geen concurrentie van buiten wilden.

In 1951 maakte Van der Laan een nieuw ontwerp. Dat is ook in het boek van Pouls afgedrukt. In dit ontwerp zouden er balustrades boven de zijbeuken komen. Maar ook deze opzet vond de Bouwcommissie nog te traditioneel en te weinig streekeigen. Dat eigene moest onder andere tot uitdrukking komen door het gebruik van natuursteen of mergel.

Deken Janssen voelde zich ‘als simpele bouwpastoor', zoals hij zich zelf noemde, verstrikt in deze ideologische strijd. Waarschijnlijk zal hij Gennep ook niet als echt Limburgs beschouwd hebben. Maar vooral ging deze slepende kwestie volgens hem ten koste van de zielzorg en het godsdienstig leven in Gennep. Er moest, zes jaar na de bevrijding, nog steeds gekerkt worden in de noodkerk bij het spoor, een voormalige loods van de NBDS en latere drukkerij Janssen.

In het boek staat een derde ontwerp uit 1952 dat de voorgevel laat zien zoals wij die nu kennen. Er is daarbij voor de buitenkant een compromis gevonden. Er is zowel baksteen als mergel gebruikt. Het principe van de vroeg-christelijke basilica is, zowel binnen als buiten, gehandhaafd.

Op 23 maart 1953 vond eindelijk de aanbesteding plaats. De CAGO was met 341 883 gulden de laagste inschrijver. De nieuwe kerk werd met Kerstmis 1954, bijna tien jaar na de verwoesting van de vorige, in gebruik genomen. Dat was eigenlijk nog te vroeg, zoals blijkt uit de memoires van Thom van Kalmthout, want de vloer was nog niet droog en moest daarna opnieuw gelegd worden. De pastorie, ook van de Bossche School, is in 1955 gebouwd.

Pouls geeft aan dat er na die in Gennep in Limburg verder geen parochiekerken in de stijl van de Bossche School zijn gebouwd. Maar tegelijkertijd vond er, vermoedelijk ook onder invloed van de gang van zaken in Gennep, wel een ontwikkeling plaats binnen de Bossche School. Die werd steeds minder traditioneel en richtte zich steeds meer op ‘objectieve schoonheid'. Als hoogtepunt daarvan kan wel gelden de nieuwbouw van de bendedictijnerabdij in Mamelis in 1966, van Nico van der Laans broer Hans, uitgerekend ook in Limburg. Hans was ook al nauw betrokken geweest bij de totstandkoming van de Gennepse kerk. Hij heeft de banken ontworpen en bemoeide zich ook met de ramen. Die werden gemaakt door Marius de Leeuw uit Vught. De familie Peters had toegezegd de ramen van de doopkapel te zullen betalen. Maar zij zag daar uiteindelijk van af toen die in haar ogen veel te modern waren.

HJ Metselaars, september 2019

 

Harm: Hieronder nog een aantal afbeeldingen van de Martinuskerk van deze website:

In 1953 werd de grond waar de kerk gebouwd ging worden ingewijd met een viering
Het bouwterrein ligt gereed, met op de achtergrond de kerk van Ottersum
Het betonwerk van de onderkerk vordert al aardig
In 1955 is de kerk gereed. De pastorie moet nog gebouwd worden en er is ook nog geen Niersdijk
Op deze luchtfoto's is de pastorie en is de dijk gereed. De tramrail liggen er nog, waarover het zand met kiepkarretjes helemaal uit Gennep-zuid was aangevoerd. Tot 1993 was de kerk tegen hoogwater beschermd.
In 1954 werd in het hele bisdom "Maria sterre der zee" gevierd. Zo ook in Gennep. Maar omdat de kerk nog niet gereed was gebeurde dat in de onderkerk, waarna men in processie naar de Markt trok.
In 1967 werd de koepel boven het priesterkoor geschilder door door Théodore Stravinsky , zoon van de bekende komponist Igor Stravinsky
een redelijk recente schets van de Martinuskerk. Inmiddels zijn huizen gebouwd aan de overzijde van de Zuid-Oostwal
Een droge SIEP

Dory stuurde vanochtend (1 sept 2019) deze foto van de Siep, waaraan te zien is dat het wel heel erg droog is en dat ondanks de hevige bui van gisteravond. Een slecht vooruitzicht zo voor diegenen die hopen deze winter op de Siep te kunnen schaatsen.