Meester Alphons van den Bogaert, deel 2

De volgende biografie met de bijbehorende foto's is van de hand van Eddy Smits, de kleinzoon van Alphons van de Bogaert, heeft in een eerder stadium het materiaal aangeleverd voor een biografie van deze Gennepse bovenmeester (zie deel 1). Als vervolg op die biografie is Eddy bij familie her en der in den lande gaan spitten om meer informatie en foto's boven tafel te halen. In april 2008 heb ik dit materiaal van Eddy gekregen, waarmee ik nu dus deel 2 van de special over meester Alphons van de Bogaert gemaakt heb. Veel plezier.

Eddy: "Hallo Harm,

Het is alweer een tijdje geleden dat ik contact met je heb gehad. Zoals ik al aankondigde ben ik doorgegaan met het onderzoek naar het verleden van mijn grootvader, A.J. van den Bogaert. Ik heb wat mensen gesproken, heb wat archieven bezocht en ben ook bij wat neven van mij in den lande langs geweest, die nog wat fotomateriaal hadden liggen. Een selectie daarvan tref je hierbij aan. Als ik dit materiaal al de vorige keer had gehad, was dat mooi geweest, maar beter laat dan nooit. Ik heb toch nog aardig wat boven water gekregen. Ik heb ze genummerd en zal ze aan de hand van de nummers beschrijven: "

 

Het oudste portret van mijn grootouders dat ik ben tegengekomen, waarschijnlijk gemaakt in of rond 1906, het jaar dat ze getrouwd zijn. Foto is gemaakt in een fotostudio van Andre Schreurs te Den Bosch. Mijn grootmoeder woonde in Vught en ik denk dat mijn grootvader in Den Bosch op school heeft gezeten dus waarschijnlijk hebben ze elkaar daar ook ontmoet.	Mijn grootmoeder Thea vd Bogaert-Schellekens, met op haar schoot haar oudste kind Anny (n.b. wij schrijven altijd Annie) vd Bogaert. Foto uit 1907. Nog voor hun tijd in Gennep maar ik vond het een mooi portretje	Een studioportret, wederom in Den Bosch gemaakt, van mijn grootouders met dochter Annie. Circa 1910, net voordat ze naar Gennep kwamen.	Uitsnede uit hetzelfde portret.
Een bijzondere briefkaart met op de voorzijde de oudste foto waarop mijn moeder te zien is. Zij is geboren in 1922. Ik had nog gekeken wanneer de gebruikte postzegel in roulatie kwam. Dit was 1923, dus ik schat in dat de foto rond 1924 gemaakt is. Eerst herkende ik de plaats niet maar via het boek van Wiel van Dinter kwam ik erachter waar dit was, nl aan de veerweg, nabij de veerstoep. Inmiddels alweer lang verdwenen. Een bijzonder plaatje. Ik zal kopie van de foto + verklaring uit het boek Gennep Gezien toevoegen. Briefkaart was gericht aan grootmoeder Schellekens te Vught en ondertekend door de twee andere kleinkinderen: Annie (1907) en Alphons (1909).		Een kinderportretje van mijn moeder, gemaakt te Nijmegen. Ze wist nog te vertellen dat het niet haar beer was die je op de foto ziet, maar bij de studio hoorde.	Een foto uit de diensttijd van mijn oom Alphons circa 1930. Broer en zus samen buiten op de foto.
Foto met bijna het gehele gezin van den Bogaert, met in het midden “Heeroom”. Deze was pastoor te Sint Hubert en was een neef van mijn grootmoeder. Circa 1930. Van links naar rechts: grootvader, Annie, heeroom, Rie, grootmoeder.	5 meisjes in het gras. Circa 1932. Van links naar rechts, onbekend, Rie vd Bogaert, Mientje Arts (later de vrouw van bakker Michels uit de Spoorstraat), daarboven Annie vd Bogaert en geheel rechts onbekend	Jammer genoeg de enige foto van het schoolhuis aan de toen nog Schoolstraat die ik ben tegengekomen. Toen nog zeer landelijk gelegen, met die weilanden voor de deur.	Mijn tante Annie, op de hoek voor het schoolhuis. Nog mooi is de onverharde weg voor de school te zien, en het hek dat vroeger voor het huis en de school gestaan heeft. Als je op de foto inzoomt kun je tussen de spijlen nog net de pomp zien die voor de school gestaan heeft. Max Schaffers (oud-winkelier, en een van de oud-leerlingen) wees me daar op dat ze daar altijd gingen zupen. Ook herinnerde hij zich dat de bomen voor de school zulke lage takken hadden dat je er aan kon schommelen. Mijn tante heeft ook bij haar vader op school gezeten en was daarmee een van de eerste meisjes die een Mulo-diploma behaalden, een bijzonderheid in die tijd. Daar was ze erg trots op. Minder trots was ze op het feit dat ze als dochter van het schoolhoofd tevens een soort voorbeeldfunctie had. Dit was niet altijd even gemakkelijk.
Ook kwam ze dus bij haar vader in de klas te zitten. Dit gold ook voor mijn moeder. Die vertelde dat het inderdaad niet altijd even handig was om dochter van het hoofd der school te zijn. Als ze iets uitgehaald had (wat regelmatig gebeurde) kreeg ze straf van de betreffende docent, wat dan thuis nog eens werd overgedaan omdat deze dit aan haar vader doorgaf. Het zogenaamde Spaanse rietje werd dan te voorschijn gehaald, wat de nodige pijnlijke vingers opleverde. Verder hoorde ik van een schoolgenote mevrouw Swaans-Schaffers dat ze regelmatig weer naar huis werd gestuurd bij aanvang van de school. Wat was het geval. Voordat de leerlingen naar binnen mochten werd gecontroleerd of ze wel netjes gekleed waren en ze hun schoenen gepoetst hadden. En ja hoor, mijn moeder had regelmatig haar schoenen niet gepoetst en werd derhalve weer naar huis gestuurd. Nu hoefde ze natuurlijk niet ver te lopen, want ze woonde tegen de school aan. Aangezien dit meerdere malen gebeurde vermoed ik dat dit geen toeval was, maar eerder opzet van de kant van mijn moeder.	Verder hoorde ik van Max Schaffers dat het ook in de klas nog al eens onstuimig toeging. Hij was er getuige van dat dochter bij haar vader in de klas niet altijd even handelbaar was. Toen zij en een vriendin aan het keten waren, wilde vader haar en die vriendin de klas uitzetten, maar zij weigerde te klas uit te gaan. Zo ontstond er een soort wildwest, waarbij dochter en vader elkaar door de klas achtervolgden, wat natuurlijk de nodige hilariteit onder de andere leerlingen opleverde. Die voorbeeldfunctie zal dus wel anders uitgevallen zijn dan wat haar vader graag gezien had. Eddy: "Ik heb geen klassenfoto van de Mulo, maar wel 2 foto's uit mijn moeders tienertijd. Ze zijn gemaakt tijdens een vakantie in 1936 en wel bij de haven van Antwerpen en in het nabijgelegen Sint-Anneke. Op Wikipedia las ik dat dit gebied zich vanaf begin jaren 30 ontwikkelde tot een druk recreatiegebied met café's, (vis)restaurants, strand en casino.  Mij viel overigens op hoe “oud” zo'n jong meisje van 14 er eigenlijk uit ziet. Een echter tienertijd met eigen cultuur bestond toen duidelijk nog niet."	Antwerpen 1936	1936
Familieportret uit 1931, ter gelegenheid van het 25 jarig huwelijk van mijn grootouders. Het origineel hangt tegenwoordig bij mijn neef in Nuenen. Deze afbeelding is daar weer een foto van. 12b is dezelfde foto maar dan een kleine uitvoering in een andere kleur. Ik kon niet kiezen dus laat ik dat aan jou over welke je de beste vindt		Uit dezelfde tijd, en dezelfde studio een portet van mijn tante Annie. Iedereen die haar gekend heeft zegt dat zij een echte dame was. Mijn moeder was wat dat betreft heel anders. Mijn grootouders zullen ook wel gepoogd hebben om haar als dame op te voeden (uiteraard pianoles aan huis) maar zij had daar zelf andere ideeen over en moest uiteindelijk maar weinig hebben van “al die poespas”.	De families Siteur en vd Bogaert. In 1935 trouwde mijn tante met Harry Siteur, een dienstkameraad van mijn oom Alphons. Zij hadden elkaar in 1930 ontmoet en hij nam zijn vriend mee naar Gennep. Daar kwam hij dus weer mijn tante tegen. Zij trouwden in 1935. Deze foto moet van voor die tijd zijn, gemaakt te Gennep.
. Foto van mijn moeder Rie vd Bogaert (geheel rechts) met nog 2 dames in de Zandstraat. Ik weet helaas niet wie dat zijn. Misschien worden ze nog herkend	Mijn grootvader voor het huis Mon Repos aan de toen nog “Duinweg”. Leuk dat dit naambordje nog net op de foto staat. Ook kun je zien dat er vroeger nog wat meer voortuin aanwezig was en een hekwerk. Later is de weg verlegd en is er ongeveer een meter van de tuin afgegaan. Grootvader zei als hij dat geweten had dan had hij het huis wel meer naar achteren laten bouwen. Maar ja, dat gaat nu eenmaal niet.	Mijn grootvader achter op het terras van Mon Repos, genietend van zijn pijp. Mij valt op dat hij op bijna iedere foto met een pijp staat. Een verwoed roker dus. In het huis had hij in het rookkanaal in de voorkamer een uitsparing laten metselen. Als de kachel dan brandde kon hij mooi zijn tabak daarin droog bewaren. Zit er nog steeds.	Weer achter op het terras, ditmaal van links naar rechts, mijn tante Titel, de vrouw van Alphons jr, mijn grootmoeder en rechts mijn grootvader
Links mijn grootmoeder, rechts tante Titel. Vreemde naam, maar die komt van haar achternaam Titulaer af. Omdat mijn moeder ook Marie heette en zij ook, waren er dus 2 maries van den Bogaert, vandaar dat zij de naam Titel kreeg	Een wandeling door de heij tijdens de oorlog. Een van deze foto's ken je al, maar nu heb ik ook een onbeschadigd exemplaar. Verder dus nog een met mijn grootouders erop. Ook een solo van mijn moeder.
De twee Marie's, ditmaal aan de achterzijde van Spoorstraat 134, waar mijn oom en tante een winkel hadden. Zij zijn getrouwd in 1939. Foto zal van rond die tijd zijn.	Tante Titel in het keukenraam. Op de achterzijde van de foto stond de datum 4 september 1939.	Mijn moeder aan de achterzijde van Spoorstraat 134. Ene lekker lezen, andere lekker schouwen met emmers. Rust na gedane arbeid? Het huis had toen nog een serre.
Mijn tante op dezelfde plek. Achter op de foto stond “Ins trauern, mobilisatie 1939”. Pas getrouwd en dan je man het leger in geroepen…… Onzekere tijden.	Foto van Rie vd Bogaert met ”classic car” uit 1941. Ik kan je niet vertellen waar deze genomen is.	Bij twee verschillende familieleden kwam ik deze foto's tegen. Waarschijnlijk betreft het dezelfde wandeling naar Heijen uit augustus 1941. Ze zijn genomen voor de bedrijfsgebouwen, behorende bij het kasteel van Heijen. 27a is mijn moeder 27b tante Titel met haar eerste kind Fonny in de wandelwagen (niet te zien, maar die mooie wagen wel).
Foto van mijn moeder aan de voorzijde van Spoorstraat 134. Dit moet vlak na de oorlog zijn, want de etalage is nog dichtgespijkerd met planken. Als je op de foto inzoomt kun je nog net enkele letters lezen. Ik denk dat er heeft gestaan Hero(es) Glory en Bar. Je kunt ook nog mooi zien dat dit pand vroeger een dubbel woonhuis is geweest, want bij de buren hangen de luiken nog en is er een ijzeren hek voor het huis. Tegenwoordig is daar niets van te zien en loop je daar gewoon over het trottoir.	Mijn moeder met 2 vriendinnen die per boot een uitstapje maken over de maas naar de bunker bij de Maasbrug te Oeffelt. Wie die andere twee dames zijn weet ik niet. Ik vraag me ook af waar al die boomstammen vandaan komen. Misschien uit het Rijkswoud? 29a links mijn moeder, 29b links mijn moeder 29c rechts mijn moeder. Op de achtergrond zie je ook nog het veer, en links een schip met op de wal een lading boomstammen
Sneeuwpret op de Heijenseweg. Dit moet voor 1949 zijn, omdat de ramen in de erker van het huis nog geen glas-in-lood hebben, en op de huwelijksfoto van mijn ouders wel. De jongen op de foto is Jan Schellekens. Deze familie woonde schuin tegenover ons op de Heijenseweg.		Mijn moeder was schijnbaar bij een dames?koor. Ik weet niet welk koor dit was maar misschien iemand anders in Gennep wel. De ene is een optreden ergens, de ander is zo te zien gemaakt bij een Mariagrot. Geheel links onderaan is Dien van Duren, schuin daarboven (tweede van links) mijn moeder en daarnaast Bets Remmers. De anderen ken ik niet. Veel van deze meisjes (dames) staan ook op de huwelijksfoto van mijn ouders
Gemaakt in de voortuin van Heijenseweg 56. We schrijven alweer 1949. Mijn vader heette Jan Smits, een verwoed duivenliefhebber. Hij is jarenlang voorzitter van de “Gevleugelde vrienden” en ik meen ook een van de oudste leden, zo niet medeoprichter van deze vereniging. De bruidsmeisjes zijn: voor hen links Riet van den Bogaert en rechts Ans van den Bogaert, naast mijn moeder Marjan Siteur en Toosje Schellekens.	Begin jaren 50, mijn moeder met mijn broertje Eddy voor de etalage van mijn oom aan de Spoorstraat 134. Tragisch is dat mijn broer enige jaren later, in oktober 1958, ook daar ongeveer door een verkeersongeval om het leven is gekomen. Bij het spelen is hij onverwacht de weg opgelopen en gegrepen door een Duitse vrachtauto. De chauffeur is doorgereden maar later achterhaald, wat nog op een proces is uitgedraaid. Aanvankelijk leek alles mee te vallen en is hij naar huis gebracht, maar 's-nachts is het misgegaan t.g.v. inwendige bloedingen. Hij is nog naar het ziekenhuis gebracht maar toen was het al te laat. Maar wel een mooie foto vind ik. Een jaar later ben ik geboren en kreeg dezelfde naam.	Een foto van mijn grootmoeder op latere leeftijd, zo eind jaren 50. Zij is jarenlang penningmeester(es) geweest van de Gennepse Elisabethvereniging. Deze vereniging van gegoede dames hield zich bezig met de armenzorg.	De laatste is een plaatje aan de maas, met op de achtergrond de maasbrug, zo te zien de noodbrug.

 

Hehe, wat een lijst. Ik hoop dat je het leuk vind en er wat aan hebt. Ik weet niet of ze allemaal relevant zijn voor je site, maar kijk maar. Ikzelf kende tot voor kort veel van deze foto's ook niet dus ben blij dat ik dit resultaat boven water heb weten te krijgen. Het verhaal over mijn grootvader is ook al behoorlijk aan het groeien, maar ik ben nog niet klaar met mijn onderzoek. Ik weet inmiddels dat hij ook betrokken is geweest bij de bouw van een nieuwe jongensschool te Schaijk (1910), leraar was aan de Gennepse tekenschool en lid van de Commissie ter bestrijding van het schoolverzuim. Verder vond ik het volgende een leuke anekdote. Hij had altijd een hoed op. Als hij dan vanuit het schoolhuis naar school aan kwam wandelen kon je zien wat voor dag het werd. Stond de hoed recht, dan was er niets aan de hand, stond hij scheef dan moest je oppassen, aldus oud-leerling Max Schaffers.Van mijn moeder had ik ook al iets dergelijks gehoord. Er valt nog veel meer te vertellen maar dat komt nog wel.

Voor nu veel kijkplezier en misschien dat de bezoekers van je site kunnen vertellen naar welk dameskoor(?) we kijken en wie die andere personen op de foto's zijn.

Groeten van Eddy Smits. (26 april 2008)