EEN VERGETEN JUBILEUM |
door Wiel van Dinter
Romeinen
Tijdens de eerste vier eeuwen van onze jaartelling is onze streek een onderdeel van het grote Romeinse rijk. Nijmegen en Xanten zijn de centra voor militairen en het landsbestuur. Het is de periode dat Ganapja bij de kruising van twee belangrijke militaire wegen naam krijgt. Het landschap langs de Maas wordt gekenmerkt door een langgerekte stuifduinenrij aan de oostzijde van deze rivier. Boven Ganipi wordt de duinenrij doorbroken door de Niers, die uitmondt in de Maas. Zo ontstaat op die plek een moerassige landtong met in het midden de laatste zandheuvelrug.
Strategisch
Wachttoren
Verkeersluwte
Germanen en Franken vulden het vacuüm op dat de wegtrekkende Romeinen veroorzaakten. Het werd stiller op het wegenkruispunt bij de nederzetting Ganipi . Het dorpje viel terug op agrarische activiteiten en visserij. Gennep kwam onder Frankisch bestuur van gouwgraven (Hettergouw) en prefecten (door de koning/keizer benoemde bestuursambtenaren in een rechtsgebied).
Prefectuur-strijd
Versterking
Graaf Wichman van Vreden, wiens bezittingen voornamelijk in Westfalen liggen, tracht een bruggenhoofd binnen het territorium van Balderik te vestigen. Dat zal zijn kans op de prefectuur in dit gebied vergroten. Vrienden van Wichman maken hem attent op een landtong bij Ganipi . Daar laat hij op 200 passen van de Maas door zijn soldaten en boeren uit de hele omtrek een zandheuvel ophogen, omwallen en door een gracht omringen. Zo verrijst op deze plek een versterking en wordt deze locatie zes eeuwen na de Romeinen weer bewoond. Ditmaal door krijgslieden van Wichman.
Belegering
Balderik is natuurlijk not amused wanneer hij van Wichmans manoeuvre hoort. Hij stuurt zijn soldaten naar Ganipi . Die kunnen door de moeilijke terreinomstandigheden de versterking niet innemen. Ze omsingelen het garnizoen. Als de belegerden niet ontzet worden merken dat ze uitgehongerd worden, vragen zij om de condities voor overgave. Zij krijgen vrije aftocht mits ze de vesting eerst eigenhandig in brand steken. Aldus geschiedt.
Moord
Keizer Hendrik II heeft Adelbert het prefectschap wegens onbekwaamheid ontnomen en Balderik als diens opvolger aangesteld. De vorst is de ruzies tussen Rijn en Maas beu en geeft de twee kemphanen opdracht zich te verzoenen. Adela van Hamaland bewerkt haar man Balderik zodanig dat deze na het zoenmaal Wichman op weg naar huis in een hinderlaag laat lopen en vermoorden (1016).
Vonnis
Als de keizer dat verneemt, laat hij Balderik voor de rijks-synode te Nijmegen brengen. Hem wordt het prefectschap ontnomen, al zijn bezittingen verbeurd verklaard en aan familieleden geschonken (18 maart 1018). Na deze uitspraak kan het echtpaar roemloos uit de regio vertrekken en ergens anders zijn heil zoeken.
Op de plek van de platgebrande versterking bij de Maas wordt in volle glorie een nieuw versterkt huis opgebouwd voor de nieuwe prefect. De naam van deze nieuwe bestuurder is, evenals die gedurende de volgende 50 jaar, niet bekend.
|
Benoeming De keizer heeft na raadpleging van zijn adviseurs -ter voorkoming van opnieuw familievetes- de te benoemen prefect hoogstwaarschijnlijk niet gezocht binnen de autochtone adellijke families tussen Rijn en Maas. Zeker is wel dat rond 1075 een ‘uitheemse' edelman als keizerlijk bestuurder noordelijk van Ganipi op de landtong woont. Het is Heribert van Lotharingen met zijn echtgenote Hedwighis van Guise (Noord-Frankrijk). Hij gaat zich zoals gebruikelijk noemen naar het dorpje op zichtafstand van zijn domicilie: Gennep. In oorkonden heet hij: Edelheer van Gennep. Zijn echtgenote: Edelvrouwe van Gennep. Naam Na de veroordeling van Balderik (1018) ging de nieuwe prefect dus permanent wonen in een versterkte woontoren op de locatie, waar Wichmans platgebrand bruggenhoofd was geweest. Het woonverblijf op de landtong bleef sindsdien eeuwenlang bevolkt. De benaming ervan hing samen met de hoofdfunctie die het in de loop der tijd had. Onder de naam Het Genneperhuis is het ten slotte de geschiedenisboeken ingegaan. |
|
gravure van Blaeu van het Genneperhuis in 1641 |