Sobibor, Bock en Israël
Van Theo Seijs uit Boxmeer komt de onderstaande foto, die een foto met een verhaal en een vraag is. De foto komt van mevr. Erna Drukker-Jacob (inmiddels overleden) in Israël. De foto komt uit het fotoalbum van haar tante Sara Jacob (1873-1943), die geboren is in Boxmeer. Sara was een zuster van de joodse slager Albert Jacob in Boxmeer. Naar verluidt zou de foto een foto zijn van de Joodse familie Bock in Gennep. Theo doet een oproep via deze website. Wie kan bevestigen dat dit inderdaad fam Bock betreft en wie heeft evt ander fotomateriaal van Gennepse Joden. Voor nadere toelichting geef ik wat achtergrondinformatie mbv de boekwerken die Wiel van Dinter geschreven heeft. Volgens het digitaal monument joodse gemeenschap in Nederland zouden 3 zussen Bock in de Houtstraat (nr 2) samen gewoond hebben. De zussen waren Bertha Bock, Josephina Bock, en Hedwig Bock (3 zussen van Max). Wellicht staan zij gedrieën met hun moeder Sara hier op de foto (?)
Familie Bock uit Gennep (1920 à 1930)?
|
|
|
Uit het boek "de Joden van Gennep" van WvD komt bovenstaande stamboom van de familie Bock in Gennep. De fam. Bock is één van de autochtone Gennepse Joodse families. Andere families zijn o.a de fam de Vries, Kaufman, Andriesse, Hartog en van Leeuwen |
De Bocks waren slachter van vader op zoon. Vanaf de 1e helft van de 19e eeuw dreven ze hun zaak vanuit de Zandstraat, hierboven geheel links op de foto (witte gevel met grote deur). Voor de winkel staat de hondekar, waarmee Max Bock het vlees rondbracht. Deze foto dateert overigens van rond 1905 (het postkantoor is al gebouwd (1903), maar er is nog géén tram (1912)) |
Bovenstaande foto is gemaakt door de Gennepse hoffotograaf Perolles. De foto komt uit het fotoboek "een tocht door het land van Maas en Niers" van WvD. Volgens de beschrijving zou Max Bock midden op de Zandstraat staan in het lichte kostuum. Vergis u op beide foto's overigens niet in de lokatie. Max had zijn winkel waar nu de Eufraat zit. Het beeld wordt enigszins vertekend omdat de Nieuwstraat nog niet bestond (pas in 1952 werd doorbraak gemaakt) |
|
|
|
Veel Joden waren slachter, Deze foto is uit 1935 en is gemaakt tgv het koperen jubileum van de direkteur van het Gennepse slachthuis (aan de Niersweg). De Gennepse slachters waaronder Max Bock, geven acte de présence. Volgens de beschrijving is de man voor in het midden (achter het bloemstuk) veearts Seegers. We herkennen verder links van hem slager "Billige Wim" Noy, die een slagerswinkel aan de Markt had (later Elpeter). De foto komt overigens uit een boekje uit 1971: "Gennep in oude ansichten" |
Om het sfeerbeeld af te ronden een tweetal afbeeldingen van het Gennep van rond 1900. Links de Zandstraat in noordelijke richting (gemaakt vanaf nu ongeveer het Geveltje). Geheel rechts het pand van Trienekens, daarnaast de Molenstraat. Op de rechterfoto zien we de Houtstraat rond 1900. Links op de hoek woonde een andere slachter, Piet van Well. Het vee moest door de winkel naar achter om daar geslacht te worden.... De zussen Bock woonden blijkbaar op Houtstraat 2. Dat moet dus direkt achter slachter van Well geweest zijn.
Zoals met vele Gennepse Joden is het ook met de familie Bock triest afgelopen in de 2e wereldoorlog. Op 10 april 1943 gaan ze naar het Gennepse station voor de afreis naar Vught en vandaar verder. Max Bock, zijn vrouw Rachel Oppenheimer en zijn zussen Bertha Bock en Josephina Bock worden op 14 mei 1943 in Sobibor vergast. Eerder al, op 31 aug 1942, is een andere zus, Hedwig Bock, in Auschwitz vergast. Bij het oorlogsmonument bij de Niersbrug kunt u hun namen op de herdenkingsplaquette vinden.
|
Wie kan helpen????????????????
Maar wie waren nu al die Gennepse Joden die in WOII door de holocaust om het leven kwamen. Bij een zoektocht op internet kwam ik o.a. het verhaal van Toon van Kalmthout tegen. Toon, oorspronkelijk uit Gennep, vertelt over zijn wedervaren en hoe hij het spoor van Selly Andriesse heeft opgevolgd, omdat hij vroeger (in 1942-1943) zich dat meisje herinnerde van de tramrit van Gennep naar Nijmegen en terug. Hij heeft het spoor helemaal gevolgd tot de plek waar Selly in Sobibor vergast is. Het verhaal van Toon is terug te vinden op de site van stichting Sobibor. Het verhaal van Toon heeft me enorm geraakt. Jonge meisjes zoals Selly maar ook Nanny Kaufman die uiteindelijk worden vergast en verbrand en dat alleen maar omdat ze joods zijn. Wellicht is er de mogelijkheid om de meisjes maar ook de andere Joden die eenzelfde lot hadden terug te brengen in Gennep. Niet alleen voor de betroffenen zelf, maar ook om eraan te herinneren dat zoiets nooit meer mag gebeuren.
|